《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
为人生的一小把糖，排了很长的队。为青春的一次邂逅，吹了很久的牛。没抢过剩饭的野猫是不完整的，没开过画展的杂家是不艺术的。不管神话还是笑话，总有人愿意陪你说话，不管上坡还是下坡，总有人愿意为你颠簸。离的太近就看不清楚，离的太远又变得模糊，灵与欲之间的距离，信以为真的人先迈出那一步。邵艺辉的沪上爱情本帮菜：下坡路也要穿jimmy choo，借一晚肉身也得尊重艺术，犯了错也敢理直气壮挽回，当不成艺术家也得开画展，拆开看没啥意思，摆在一起就立体了。邵艺辉善于捕捉场景和台词的多义性，有过短暂起飞的瞬间，但整体还是处于踮起脚往上够的状态。尤其是配乐太扣分，如同幕布一般把情绪间隔开，电影变成了情景剧。结尾处观众成为被观看的对象，影像的景深立刻打通：她们看不懂我们，是因为我们总把爱情当成神话。老乌的原型也许是李春平。
ps简介比电影本身好看
作为年轻导演的处女作确实很惊艳！但是也存在新导演的不足，开篇的轻喜剧氛围被老乌与索菲亚罗兰的“爱情神话”带向了荒诞迷离风，不过结尾的微信彩蛋又把节奏带回来了。
3.女导演的反击引起思考：女人这辈子没有…是不完整的，我只不过犯了一个天下男人都会犯的错（男人出轨和女人出轨的不同后果确实是现状），男生能不能化妆（都是性别刻板印象）。画廊吐槽男导演拍戏很精辟，多元化也体现在一个人会有很多面。
86/100
可爱的小布尔乔亚们是这样的。
沉闷，没剧情，没演技。1.0星。一堆人说年度华语前三，我也会说，近几年的华语电影我基本一部不漏，这是我今年打过的最低分。
生动的爱情小品，真是出乎意料地好看！
影片设计充满了巧思，很多隐喻，双关和有趣的细节。
每个角色都挺喜欢，作为一个年轻女性，居然会觉得老白这个角色太有魅力了，比徐峥本人有魅力太多。
映后看了一个采访导演
年度真香！感觉二十年后会成为甲方乙方一样的经典。BGM临街杂货店咖啡馆《红拂夜奔》各种梗好评！紫发马伊琍有点像千fa！白老师还真的有点魅力！&导演太聪明了，竟然是91年的！最后很多泪点真的是中年人的泪点（。）
很喜欢，国产屏幕太缺少这样的电影类型了。是轻盈又愉快的两个多小时，一切恰到好处，值得搭配大桶的爆米花和饮料。有几处小细节让人动容。导演的天资和技术真的都很厉害👍
填补了华语电影多处的空白：地域/方言（南方&吴语）电影，城市中年爱情，不俗套的台词片，有几处恍惚看到了侯麦，估计还是太久没看到灵的华语电影了
真的好“新”，每次看到那些国产悬浮片，再去看看同时间国外讲述都市生活的叙事，都会想如果不悬浮的话，那究竟到底应该如何去表述我们当下的生活呢，这部电影给出了一种答案，虽然明显法租界的独栋洋房、外滩18号，离普通打工人的生活也有点遥远，但是你会相信确实有这样的人生活在这片土地上。
杂货铺与咖啡店，房客和小皮匠，小资情调之下，接地气才是本质；弄堂洋房与阁楼亭子间，毫不避讳又自然流露。上海本土生活细节的还原度高，演员本身的气质也与角色的特点相符，就连两位妈妈角色都运用得很真实。圆桌离婚局，话里有话抛砖引玉，三种不同身份的女性之间的平衡和尺度过于玄妙。男男女女，情情爱爱，真真假假，淋漓尽致。
突然就想起十多年前，细伢子们聚在我家一起看《2001太空漫游》，有人睡得很香。
还有红拂夜奔护手霜之类的细节也值得玩味。太棒了！为导演点赞！
另外，国摇雄起！我竟然在国产影线片听到了白日密语、还潮和八仙饭店，出息！
为老白和老吴这对朋友，大多数人一生真称得上朋友的，也就那么几个人，抑或就一个，也可能一个都没有。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
